Od Blue Grotto do Mdiny i Rabatu

Niedziela była dla nas dniem wycieczkowym. Zaplanowałyśmy daleką, jak na maltańskie warunki, trasę i z samego rana wyruszyłyśmy do Blue Grotto. Jest to, obok Klifów Dingli, jedna z najpiękniejszych atrakcji przyrodniczych na Malcie. Oba te miejsca znajdują się niedaleko siebie. 

My dotarłyśmy do punktu widokowego, z którego wspaniale widać łuk skalny, a później zeszłyśmy niżej i wykupiłyśmy bilety na łódkę, którą dopłynęłyśmy do groty.


Kolor wody jest tam oszałamiająco niebieski. Grota -  jaskinia dostępna jest tylko od strony morza. Ma 90 metrów długości i 40 metrów wysokości. W trakcie rejsu mogłyśmy podziwiać jaskinię z poziomu morza.

Podczas tej fascynującej podróży można było zobaczyć także sąsiednie groty. Łącznie jest ich siedem. Są to m.in. Grota Refleksów, Grota Miodowego Miesiąca czy Grota Świątyni.

Po przerwie na gorącą czekoladę złapałyśmy autobus do miejscowości Rabat, gdzie głównym punktem naszego programu było zwiedzanie katakumb św. Pawła. 

W czasach rzymskich Rabat stanowił wraz z Mdiną jeden ośrodek miejski nazywany Melite. W tamtym czasie było to jedyne miasto z prawdziwego zdarzenia na całej wyspie. Obecnie Rabat słynie z rzymskich ruin oraz wczesnochrześcijańskich grot i katakumb. W granicach Rabatu znajduje się kilka podziemnych kompleksów cmentarnych z czasów pierwszych chrześcijan na Malcie. Katakumby wykorzystywano do grzebania zmarłych do około VIII wieku. W okresie średniowiecza nie porzucono ich jednak całkowicie, tylko zmieniono ich zastosowanie. Podziemne pomieszczenia przekształcano na oratoria, kaplice, cysterny na wodę, a nawet na zagrody dla zwierząt. Z tego powodu niektóre z nich poszerzano, łączono lub usuwano z nich groby. Podczas II wojny światowej podziemne tunele służyły jako schrony przeciwlotnicze.

Wizyta w takim obiekcie muzealnym jak katakumby św. Pawła potrafi dostarczyć ciekawej wiedzy nawet w… toalecie. Z zabawnych rysunków można się bowiem sporo dowiedzieć na temat dawnych zwyczajów związanych z korzystaniem z tego przybytku.

Na koniec dnia, z Rabatu dotarłyśmy do sąsiedniej Mdiny. W obu miastach można dziś było usłyszeć nadzwyczaj często język polski. To, co nas oczarowało najbardziej w ostatnim mieście, to po prostu możliwość pospacerowania klimatycznymi, wąskimi, średniowiecznymi uliczkami oraz przepiękne fasady barokowych rezydencji.  Oprócz kościołów czy muzeów w miasteczku działają liczne sklepiki z rzemiosłem oraz kawiarnie i restauracje. Zachęcamy do samodzielnego zgubienia się w gąszczu przejść i uliczek Mdiny.



Niestety, weekend zbliża się do końca, a wraz z nim nasze zwiedzanie wyspy. Jutro czeka nas powrót do szkolnej ławki i kolejne sześć godzin zajęć.

Alicja Ciura i Anna Pikulska-Stępień


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pierwsze dni na Malcie

Obraz
Słońce, ciepłe morze, wszechobecny angielski i przyjaźni ludzie – to były nasze pierwsze skojarzenia z Maltą, gdy wybierałyśmy kurs angielskiego w ramach projektu Erasmus +. I właściwie się nie pomyliłyśmy. Wylądowałyśmy na Malcie 3 listopada 2024 r. po niespełna trzygodzinnej podróży. Przywitała nas wysoka temperatura i palmy – a to już dobrze wróżyło. Szybko znalazłyśmy odpowiedni przystanek autobusowy i linią TD2 w kilkanaście minut dotarłyśmy do Sliemy. Zakwaterowano nas w hotelu Day’s Inn, należącym do szkoły językowej IELS, która wybrałyśmy. Hotel mieści się w samym centrum miasta i jest to jego główna, jeśli nie jedyna zaleta.  Jeszcze tego samego dnia wybrałyśmy się na mały rekonesans. To, co rzuca się w oczy, to wszechobecna żółć budynków, zbudowane są on bowiem w większości z piaskowca. Początkowo trochę nas ta jednostajność drażniła, ale teraz działa na nas uspokajająco. Podobne wrażenie wywołuje szum fal i widok pięknej Valletty, którą podziwiałyśmy z wyspy
Czytaj więcej

To nie są wakacje

Obraz
Czwartek na Malcie zaczął się tradycyjnie w szkole IELS.  Zajęcia jak zawsze wymagały dużego skupienia, szerokich umiejętności w zakresie czytania, pisania, ale przede wszystkim – płynnego mówienia na zadane tematy. Wiele osób być może myśli, że program Erasmus+ to wyłącznie okazja do spędzenia czasu na zwiedzaniu czy opalaniu się na plaży. Nic bardziej mylnego.  Jesteśmy aktualnie jedynymi nauczycielkami, które uczestniczą w kursie językowym i to jedynie przez dwa tygodnie. Większość uczniów szkoły IELS to osoby, które z różnych powodów zdecydowały się na nieraz bardzo długi pobyt, trwający od trzech do nawet sześciu miesięcy tylko po to, by doskonalić swój angielski. Z tego też powodu zajęcia prowadzone są bardzo intensywnie, włącznie z testami, które należy zaliczyć. Jutro piszemy właśnie jeden z takich sprawdzianów wiedzy na poziomie Upper Intermediate.       Lektorzy skrupulatnie sprawdzają obecność na lekcjach, dlatego też nie ma mowy o jakichkolwiek wagarach czy większych spóźni
Czytaj więcej

Kilka słów o szkole

Obraz
Dziś kilka słów o szkole językowej.   Szkoła IELS znajduje się bardzo blisko naszego hotelu. Jak wspomniałyśmy, zajęcia podzielone są na trzy bloki.   Dwa pierwsze prowadzi Peter z Węgier. Skupiają się one przede wszystkim na pogłębieniu znajomości słownictwa z wybranych obszarów tematycznych. Pracujemy głównie w parach: porównujemy swoje doświadczenia, dyskutujemy, lepiej się dzięki temu poznając. Nie brakuje ćwiczeń związanych z rozumieniem tekstu ze słuchu, czytania ze zrozumieniem itp. Trzeci blok zajęć, prowadzony przez Ivana, poświęcony jest przede wszystkim rozwijaniu umiejętności związanych z mówieniem. Nasze konwersacje obejmują bardzo szeroką tematykę: od sposobów spędzania wolnego czasu do problemów związanych z ekologią. Szkoła oferuje również liczne dodatkowe aktywności – Alicja brała np. dzisiaj udział w zajęciach z jogi. Wieczorem w pobliskiej knajpce odbywa się wieczór „Sit and talk”, mający na celu integrację
Czytaj więcej